Tag: วิชาชีพครู

16 มกราคม ของทุกปีคุณครูทั้งหลายล้วนทราบดีว่าคือวันอะไร แน่นอนครับกิจกรรมคือ การกล่าวคำบูชาครู (ปาเจรา…) แต่ดูเหมือนว่าจะมีแต่ครูเท่านั้นที่ทำกิจกรรมนี้ ในวันนี้ ของทุกปี อาชีพ อื่นๆ เขาไม่มีครูในหัวใจ เขาเลยไม่ทำกิจกรรมนี้ อาจจะเป็นเพราะสังคมที่เปลี่ยนไป ผมเองเป็นครูตัวเล็กคนหนึ่งที่มองภาพเหล่านี้แล้วรู้สึกอดสูแทน บรรพชนที่ท่านเคารพบูชาครูยิ่งกว่าสิ่งใด ไม่ว่าท่านจะทำอะไรล้วนนึกถึงพระคุณของครูบา-อาจารย์ ก่อนที่ท่านจะลงมือปฏิบัติภาระกิจต่าง ๆ แต่ทุกวันนี้ความเสื่อมในคำว่า “ครู” มันเริ่มเสื่อมถอยลง ด้วยเหตุผลหลายประการ ซึ่งในมุมมองของผมมีอยู่ 3 ส่วน ใหญ่ ๆ ดังนี้  1. ตัวครู 2. ลูกศิษย์ และ 3. เวลา 1. ตัวครู ทำไมผมถึงบอกว่าตัวครู เพราะผมมองว่า Read More …

…..จำได้ว่าตอนสอบสัมภาษณ์ ก่อนเข้ารับทุน สควค. คณะกรรมการถามว่า ทำไมถึงอยากเป็นครู คำตอบ คือ เพราะเป็นอาชีพที่ได้บุญ ให้ความรู้คนทุกวัน เรียกว่า ธรรมทาน เพราะโดยส่วนตัวไม่ค่อยได้เข้าวัดเท่าไร เหตุเพราะร้อน 555 คนเยอะ …..แต่พอเรียนจบแล้วมาเป็นครูจริงๆ รู้เลยว่าอาชีพนี้เปลี่ยนเราไปมาก ขัดเกลาจิตใจเราให้ดีมากยิ่งขึ้น แต่ก่อนอาจจะใจร้อน แต่ทุกวันนี้ ใจเย็น สงบนิ่งมากขึ้น เป็นนักฟังที่ดี อาจเป็นเพราะเหตุนี้ จึงมีนักเรียนหลายคนเดินเข้ามาขอคำปรึกษา เล่าเรื่องส่วนตัว หลายคนบอกว่า เวลาอยู่ใกล้ครูแล้วทำให้นิ่งมากยิ่งขึ้น ภาษาธรรมมะ เขาเรียกว่า อยู่เย็น ….ครูเป็นอาชีพที่อยู่ในบทสวดมนต์ของนักเรียน ให้เขาได้กราบไหว้ รองจาก พระ พ่อแม่ เวลาได้ฟังท่อนที่ว่า ครู อาจริยคุนัง อหังวันทามิ Read More …

1. “รักเด็ก” ซึ่งมันต้องแน่นอนอยู่แล้วในการที่จะมา เป็นครู ก็จะต้องรักเด็ก… แม้เราจะไม่ได้เป็นนางสาวไทยก็ตามที แต่ครูก็สามารถรักเด็กได้เท่ากับนางสาวไทย เพราะถ้าครูไม่รักเด็กแล้ว ก็คงจะถ่ายทอดความรู้ให้เด็กๆได้ไม่ดีพอ เพราะการที่เราจะถ่ายทอดความรู้นั้น สิ่งที่เราถ่ายทอดควรจะออกมาจากใจ ของผู้ที่จะถ่ายทอดจริงไหม? 2. “รักงานสอนเป็นชีวิต” เป็นครูก็ต้องรักในงานสอน เพราะงานหลักของครูก็คืองานสอน งานถ่ายทอดความรู้ ไม่ใช่รักงานถ่ายเอกสาร ถ้าครูชอบงานถ่ายเอกสารครูก็ควรจะไป เป็นธุรการหรือไปเปิดร้านถ่ายเอกสาร แต่เชื่อเถอะ หลายคนเริ่มหลงผิด ว่างานถ่ายเอกสารคืองานหลักของครูไปแล้ว 5555 อันนี้มุกหยอกเล่น… 3. “รักในวิชาชีพครู” คนเป็นครูถ้าไม่รักในวิชาชีพครู จะถือว่าแปลกมาก เพราะถ้าไม่รักในวิชาชีพแล้วจะมาเป็นครูทำไมหรือ และคนเป็นครูจะไม่ใช่แค่รัก พวกเขายังเทิดทูลในวิชาชีพนี้มาก ถ้าเห็นใครมาดูถูกวิชาชีพครูแล้ว ถ้าคุณเกิดมาอารมณ์โมโหเนี่ย แสดงว่าคุณมาถูกทางแล้วละ 555+ 4. “มองผลประโยชน์ของเด็กๆเป็นหลัก” งานของครูไม่ใช่งานสร้างภาพ แต่ปัจจุบันเราหลงผิดไปสร้างภาพกันมากมาย Read More …

“…อาชีพครูถือว่าสำคัญอย่างยิ่ง เพราะครูมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาประเทศให้เจริญมั่นคง และก่อนที่จะพัฒนาบ้านเมืองให้เจริญได้นั้น จะต้องพัฒนาคน ซึ่งก็ได้แก่เยาวชนของชาติเสียก่อน เพื่อให้เยาวชนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณค่าสมบูรณ์ทุกด้าน จึงจะสามารถช่วยกันสร้างความเจริญให้แก่ชาติต่อไปได้ …” ความตอนหนึ่งของพระราโชวาทของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยครู ณ อาคารใหม่สวนอัมพร เมื่อวันพุธที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2526 “ครู” คือผู้ที่ทำหน้าที่สอนให้ศิษย์เกิดความรู้ ความสามารถ มีคุณธรรมจริยธรรม นำประโยชน์ให้แก่สังคมและประเทศชาติในอนาคต จะเห็นได้ว่าอาชีพครูนั้นเป็นอาชีพที่มีความสำคัญ และได้รับการยกย่องว่าเป็นอาชีพที่มีเกียรติมาตั้งแต่ในอดีต ผู้ที่เป็นครูจะต้องรับภาระหน้าที่ต่อสังคมและชาติบ้านเมืองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะถ้าหากครูปฏิบัติหน้าที่บกพร่องก็อาจจะส่งผลกระทบไปถึงความเสื่อมของชุมชน สังคม และประเทศชาติได้ ดังนั้น ความสำคัญของครูซึ่งเป็นวิชาชีพที่มีความสำคัญต่อประเทศชาติบ้านเมือง สำคัญต่อการพัฒนาคุณภาพของเด็ก เยาวชน และผู้คนในสังคมเป็นอย่างมาก เรามักจะได้ยินคำพูดเชิงเปรียบเทียบหรือเปรียบเปรยมากมายที่มักได้ยินบ่อยครั้ง เช่น “ครู คือปูชนียบุคคล” เนื่องจากครูเป็นผู้ที่ต้องเสียสละ เอาใจใส่เพื่อความเจริญก้าวหน้าของศิษย์ Read More …

วันนี้ได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ ครู พฤติกรรมและอุดมการณ์เลยเอามาฝากพี่ๆในห้องเรียนบริหารกลุ่มสองบางท่านก็ทราบดีแล้วก็ขออนุญาตทบทวนนะครับผม ความหมายและอุดมการณ์ของครู    ครูเป็นบุคคลที่มีความสำคัญที่สุดในวงการศึกษา เพราะเป็นผู้ที่ก่อให้เกิดองค์ความรู้ อันจะเป็นประโยชน์ต่อสังคม และโลก นอกจากนั้นยังเป็นผู้มีอิทธิพลต่อการสร้างบัณฑิตอย่างมาก บัณฑิตจะมีความคิดที่ดี มีวิธีการวิเคราะห์อย่างถูกต้อง และมีระบบระเบียบในการปฏิบัติงาน ตลอดจนการพัฒนาบุคลิกภาพเชิงวิชาการ เชิงวิชาชีพ ซึ่งควรได้รับการปลูกฝังอบรมจากครูผู้สอน และบุคลิกภาพของครู ย่อมส่งผลไปสู่บัณฑิตดังคำกล่าวที่ว่า “อยากรู้ว่าตัวครูเป็นฉันใด จงดูได้จากศิษย์ที่สอนมา” (ม.ล. ปิ่น มาลากุล) ครูจึงจำเป็นต้องพัฒนาจิตสำนึกของความเป็นครู เพราะครูหรืออาจารย์ จำเป็นต้องมีข้อกำหนดอยู่ในใจ เพื่อให้มีหลักในการดำรงตนให้เป็นครู สิ่งแรกที่ควรจะพัฒนาก็คือ การสร้างคุณธรรมหรือครุธรรมให้เกิดขึ้น ซึ่งความเป็นจริงนั้น “ครุธรรม” คือ ธรรมสำหรับครู เป็นสิ่งที่ครูหลายท่านทราบ และได้ปฏิบัติแล้ว แต่ก็มีอีกหลายท่านที่ทั้งไม่ทราบและไม่ปฏิบัติ ครุธรรมเป็นสิ่งที่จำเป็นมากสำหรับการดำเนินอาชีพครูอันเป็นอาชีพที่มีเกียรติเป็นอาชีพที่คนทั่วไปยกย่อง และถือว่า เป็นอาชีพที่สำคัญในการพัฒนาสังคมหรือประเทศชาติ ครูที่ขาดครุธรรมจะเปรียบเสมือนเรือที่ขาดหางเสือ ดังนั้นการจะพาศิษย์ไปสู่จุดหมายปลายทางอย่างถูกต้อง ย่อมเป็นสิ่งที่ทำได้ยากอย่างแน่นอน ท่านพุทธทาสกล่าวอยู่เสมอว่า “ธรรม” คือ หน้าที่ Read More …